خنده هایت را برای روز مبادا نگه ندار.

به سفر که می روی ، بال هایت را فراموش نکن

.به آیینه که نگاه می کنی ، او محو تماشای تو شده است

.نگاهت را به هر گوشه ای پرت نکن.

طوفان با همه خشمش ، نمی ماند ؛ دریاست که همیشه پا برجاست.

زمین ، سریع قرض دریا را از ابر می گی گیرد.

به ستاره ها که نگاه می کنی ، آسمان را فراموش نکن.

کثرت سنگ ها مانع نمی شود که من از زیبایی شان سخن نگویم.

افراد کم حرف ، زبانشان در نگاهشان است.

کویر، بزرگترین سکوت آفرنش است.

هر چند وقت یک بار خودت را از خودت طلب کن ، شاید گمشده باشی.