خنده هایت را برای روز مبادا نگه ندار.
به سفر که می روی ، بال هایت را فراموش نکن
.به آیینه که نگاه می کنی ، او محو تماشای تو شده است
.نگاهت را به هر گوشه ای پرت نکن.
طوفان با همه خشمش ، نمی ماند ؛ دریاست که همیشه پا برجاست.
زمین ، سریع قرض دریا را از ابر می گی گیرد.
به ستاره ها که نگاه می کنی ، آسمان را فراموش نکن.
کثرت سنگ ها مانع نمی شود که من از زیبایی شان سخن نگویم.
افراد کم حرف ، زبانشان در نگاهشان است.
کویر، بزرگترین سکوت آفرنش است.
هر چند وقت یک بار خودت را از خودت طلب کن ، شاید گمشده باشی.
